پدر امت و فرزندانش

خداوند درقرآن مي‌فرمايد: «اَلَم تركيف ضرب الله مثلاً كلمهًًْ طيِّبهًًْ كشجرهًٍْ طيِّبهًٍْ، اصلها ثابتٌ و فرعها في السَّماء،تؤتي اكلها كلَّ حينٍ باذن رَبِّها»(1):«مَثل كلمه‌ي طيبه مانند درخت پاك است،كه اصل آن ثابت و محكم و شاخه‌هاي آن در آسمان است؛ودرهر زماني به اذن پروردگار،ثمراتش را تقديم مي‌كند».
اميرالمؤمنين«ع» فرمود: پيامبر«ص» فرمود: اي علي، مردم از درختان و شاخه‌هاي مختلف خلق شده‌اند،و من و تو از يك درخت خلق شده‌ايم. من اصل آن درختم، و تو فرع آن هستي، و حسن و حسين شاخه‌هاي آنند،و شيعيان ما برگهاي آنند. هركس به شاخه‌اي از شاخه‌هاي آن وصل شود، خداوند او را به بهشت مي‌برد(2).

پيامبر«ص» فرمود: من و علي‌بن‌ابيطالب دو پدر اين امتيم. حق ما برآنان از حق والدين خودشان بالاتراست، زيرا ما آنان را ازآتش به بهشت دارالقرار نجات مي‌دهيم،و از بندگي دنيا به مقام منتخب آزادمردان مي‌رسانيم(3).

پيامبر«ص» فرمود:اي علي،من و تو دو پدر اين امتيم. شيعيان تو شيعيان من و ياران تو ياران منند،و دوستان تودوستان من، و دشمنان تو دشمنان منند(4).

امام‌صادق«ع» فرمود: پيامبر«ص»، يكي از دو پدرامت، و علي«ع»، پدر ديگر است. سؤال شد: اين مطلب در كجاي قرآن آمده است: فرمودند:«اعبدوا الله و لاتشركوا به شيئاً و بالوالدين احساناً»(5): «خدا را بپرستيد،و به او شرك قائل نشويد،و به والدين،نيكي كنيد»(6).

ازامام‌باقر«ع» درباره‌ي آيه‌ي «و والدٍ و ما ولد»(7) سؤال شد.حضرت فرمود: منظور،اميرالمؤمنين«ع» و امامان از فرزندان اويند(8).

امام‌باقر«ع» درباره‌ي آيه‌ي «و وصَّينا الإنسان بوالديه...»(9): «به انسان،والدينش را سفارش كرديم...»، فرمود: منظور، پيامبر«ص» و علي«ع» است(10).

جابرازامام‌باقر«ع» درباره‌ي اين آيه پرسيد: «اشكرلي و لوالديك»(11): «از من و والدين خود تشكر كن». حضرت فرمود:منظور پيامبر«ص» و علي‌بن‌ابيطالب«ع» است(12).

منبع:نشريه قدر ،شماره 22
/خ